Leter nga nje luftetar nga shqiperia

nga Egz0n Sun Sep 27, 2009 9:23 am

Bija ime!

Janë këto fjalët e mia të fundit, sepse pas kësaj nisem në një betejë në të
cilën nuk ka mbrapa. Bëhu vajzë e mirë, e ndershme, e dëgjueshme ndaj nënës,
bëhu vajzë e diturisë, e sinqertë. Mos lejo që kjo botë mashtruese të të kapë
me thonjtë e saj të fëlliqur e të të cojë ku janë shumë vajza të mbetura
rrugëve të Italisë e Evropës. Nëse bija ime nuk përfundon kjo luftë e ti
rritesh, do të kisha dashur që edhe ti të jesh në rradhët e ushtrisë së
popullit, sepse vdekja nuk është asgjë për ata që i ofrohen vullnetarisht.

Ajo është fazë që kërkon haracin e saj, por që shpërblehet me një botë,
me një jetë tjetër për të cilën po ta dinte mirë bota, do të ngarendnin
të gjithë që ta marrin me shpatë.

Të lutem bija ime, përshëndeti të gjithë njerëzit që më kanë njohur, të gjithë
miqtë. Përshëndete nënë tënde dhe ruaje si sytë e ballit, sepse shumë e
respektova dhe më respektoi.

Mirë u pafshim në botën e amshuar, në botën ku nuk ka më brenga. Dhashtë Zoti
që të jemi të gjithë bashkë, në njërin kopsht të Xhenetit.

P.S. E dashur, mos ia trego dhe mos ia lexo letrën cupës tonë deri sa të rritet
e deri sa t'i mësojë shkronjat. Ju dua shumë.