Rëndësia e njohjes së Jetës së Muhammedit s.a.s.

nga NoOrA Sun Mar 21, 2010 6:25 am

Autor: Abdullah Klinaku

Njohja e jetës së Muhammedit s.a.s dhe veprimeve të tij që i bëri gjatë 63 e vjetëve, veçanërisht gjatë 23 vjetëve të pejgamberis, janë të domosdoshme për arritjen e bashkimit të myslimanëve dhe garantimit të paqes botërore. Jeta e tij është pasuria me e madhe për tërë njerëzimin, është deti i diturive, ajka e urtësive, kënaqësia e të devotshmëve, magjepsja e të diturve, argumenti më i mirë për të ekzistuarit e Allahut dhe udhëzuesi më i mirë për praktikimin e fesë islame.

Njohja e jetës së tij dhe veprimeve të pejgamberit s.a.s është obligim Hyjnor, obligim i Allahut s.t. Thotë Allahu në Kuran: “Çka t’ju jep Pejgamberi, atë merrni, e çka të ju ndalojë, përmbaju dhe kini frikë Allahun…” (El-Hashr 7)

Po ashtu thotë Allahu në Kur’an: “Ju e kishit shembullin më të lartë në të dërguarin e All-llahut, kuptohet, ai që shpreson në shpërblimin e All-llahut në botën tjetër, ai që atë shpresë e shoqëron duke e përmendur shumë shpesh All-llahun”. (33:21)

Po ashtu pejgamberi s.a.s thotë: “U porosis për devotshmëri ndaj Allahut s.t. për dëgjueshmëri dhe nënshtrueshmëri ndaj udhëheqësit edhe sikur ai të ishte rob. Vërtetë, gjatë jetës suaj do të përjetoni shumë divergjenca. Ju jeni të obliguar që të kapeni për sunetin tim dhe sunetin e halifëve të drejtë. Kapuni për të me dhëmballët tuaj. Ruajuni prej risive sepse çdo risi është lajthitje”. (Ebu Davudi në Es-sunneh nr. 4607, dhe Tirmidhiu në El-Ilmu nr.2678)

Këto ajete dhe hadithe si dhe shumë të tjera të ngjashme me to na obligojnë në pasimin e pejgamberit s.a.s dhe në praktikimin e detyrave që burojnë nga veprimet dhe thëniet e tij. Nuk ka mundësi ti njohim obligimet që burojnë nga ai nëse ne nuk e njohim në tërësi jetën e Muhammedit s.a.s. Njohja e jetës së tij e që përfshin tërësinë historike dhe ngjarjeve kronologjike ne duhet të mësojmë edhe dukuri dhe veprime të veçanta të cilat i ka vepruar gjatë jetës së tij. Në frymën e kësaj obligueshmërie e kemi edhe parimin e Usulit se “mekanizmi që mundëson kryerjen e farzit është farz”. Kështu është edhe njohja e tërësishme jetës së Muhammedit s.a.s nga koncepti i obligueshmëris islame. Në këtë kontekst Jusuf Kardavi thotë: “Suneti pejgamberik është interpretimi praktik i Kuranit dhe zbatimi ideal i Islamit sepse Pejgamberi s.a.s është Kurani i interpretuar dhe Islami i trupëzuar”.

Njohja e jetës së Muhammedit s.a.s bënë që besimtari që ndjen për obligim thirrjen në fenë e Allahut s.t të jetë shumë më i fort dhe më i përgatitur në këtë rrugë. Jeta e tij ishte Thirrje në të mirë dhe ndalim nga e keqja, por, kjo rrugë e drejtësisë dhe sigurisë islame që buron nga dëshmia kërkon sakrificë, madje një sakrificë aq të madhe prej së cilës nuk u lirua as Muhammedi s.a.s. Ai ishte i Dërguari i Allahut megjithatë përjetimet, mundimet dhe vuajtjet e tij ishin pjesë e personalitetit të tij në këtë rrugë. E si mos të jetë kështu kur ai do të jetë shembull për të gjithë besimtarët. Thirrësi në rrugën e Allahut gjatë mësimit të sirës së Pejgamberit s.a.s has në dy përfitime: i pari: fiton kurajën për sakrificë dhe ndjen kënaqësi në këtë rrugë dhe i dyti: përfiton dituri se si të veproj dhe jetoj nën hijen e besimit dhe urtësisë islame. Jusuf Kardavi thotë: “Suneti, pas Kuranit, përbënë burimin që nuk shteret dhe thesarin që nuk mbaron, ftuesi prej tij nxjerr ligjërimet, këshillat dhe mësimet që mbanë ai. Kjo vjen sepse në të ka udhëzime të ndritshme, argumente të qarta, urtësi të pafundme, fjalë kuptimplote, këshilla prekëse, shembuj shprehës, tregime edukative, reflektim të urdhrave dhe të ndalesave, të premtimeve dhe kërcënimeve, nxitjes dhe frikësimit, gjëra të cilat zbusin zemrat e ngurta, lëvizin synimet e heshtura, zgjojnë mendjet e hutuara. Ai ndjek të njëjtën rrugë në të komunikuarit me njeriun si një tërësi, mendjen dhe zemrën, duke punuar për të formuar personalitetin e plotë të myslimanit me mendje të zgjuar,zemër të pastër dhe me trup të fortë”.

Për jetën e tij përveç thirrësve është obligim të dinë edhe politikanët, udhëheqësit e lëvizjeve shoqërore, aktivistët e ndryshëm dhe të gjithë ata që synojnë të lënë gjurmë përparuese për popullin dhe vendin e tij.

Umeri r.a i thotë Rabia bin Zejjad el-Harixhijj, të deleguarit të tij: “Unë nuk i kam caktuar administratorët e mi që ti rrahin njerëzit e t’ua përbuzin dinjitetin dhe t’ua marrin pasuritë, por i kam ngarkuar që t’ua mësojnë Librin e Allahut dhe Sunnetin e Pejgamberit s.a.s. Këtë obligim për njohje dhe transmetim të jetës së Muhammedit s.a.s ua kishte bërë Umeri r.a punonjësve të tij. Sjelljet e tyre duheshin të jenë në përputhshmëri të plotë me veprimet e Muhammedit s.a.s. dhe në të njëjtën kohë duheshin tua mësonin atyre siren profetike”.

Amr Halid, një nga thirrësit e njohur sot në botë numëron tre shkaqe kryesore pse duhet të mësojmë siren e Pejgamberit s.a.s. Ai thotë: “Shkaqet për të cilat duhet ta studiojmë dhe përvetësojmë historinë e Pejgamberit s.a.s janë tre: Shkaku i parë është se përvoja më e suksesshme, në zhvillimin e një populli, në gjithë historinë e njerëzimit, është përvoja profetike e Muhammedit s.a.s. Shkaku i dytë: është se të gjithë ne kemi nevojë të kemi një shembull që të na udhëheqë në jetë. Për këtë nuk do të gjesh shembull më të mirë se Muhammedit s.a.s. Kjo për shkak se Zoti gjatë 23 viteve që e dërgoi si profet e pajisi me të gjitha vlerat që ka nevojë njerëzimi. Shkaku i tretë është se Muhammedi s.a.s. ishte personaliteti më i madh në tërë historinë e njerëzimit”.

Pejgamberi s.a.s ishte pa dyshim personaliteti më i shquar i njerëzimit po në të njëjtën kohë edhe vet historia e tij s.a.s ka një numër karakteristikash që e veçojnë nga historitë e profetëve dhe personaliteteve të tjera.

Veçoritë dhe karakteristikat e Historisë së Tij s.a.s sipas Mustafa Sibai janë:

1. Ajo është historia më e saktë e ndonjë profeti a të dërguari të Zotit. Historia e tij ka mbërritur ten e përmes rrugëve më të sakta shkencore, më bindëse e më të qëndrueshme.

2. Jeta e Profetit s.a.s është e qartë dhe e njohur në të gjitha periudhat e saj, që nga martesa e babait të tij, Abdullahut, me nënën e tij Eminenë, e deri në momentin që Muhammedi s.a.s ndërroi jetë.

3. Historia e Profetit s.a.s përshkruan jetën e një njeriu që Zoti e nderoi me mesazhin hyjnor. Ajo nuk e përjashton atë nga të qenit njeri dhe nuk i vesh jetës së tij legjenda dhe trillime.

4. Historia e jetës së Muhammedit s.a.s është e plotë dhe pasqyron të gjitha aspektet njerëzore.

5. Vetëm historia e jetës së Muhammedit s.a.s dëshmon se nuk ka pikë dyshimi në sinqeritetin e mesazhit të tij profetik. Ajo është historia më e plotë e një njeriu që eci në thirrjen e tij nga fitorja në fitore, jo me anë të mrekullive, porn ë mënyrë krejt të natyrshme.

Njohja e jetës së Muhammedit s.a.s, reflektimi mbi të, studimi i saj dhe shpërndarja në tërë botën dhe tek të gjithë popujt do të jetë forma më e mirë për zhdukjen e paragjykimit për Muhamedin s.a.s dhe fenë Islame.

Qarqe të caktuara botërore, kryeneçë dhe të pa dijshëm për atë që bëjnë vazhdimisht nxisin urrejtjen ndaj Muhammedit s.a.s. Obligim i yni është që ta demantojmë këtë tezë të fryrë me punën tonë të palodhshme duke ngritur dhe ndriçuar rrethana nga jeta e Muhammedit s.a.s që në formë të drejtpërdrejtë i demantojnë këto shpifje.

Muhammedi s.a.s ishte i dërguar mëshirë për të gjithë njerëzimin. Thotë Allahu në Kuran: “E Ne të dërguam ty (Muhammed) vetëm si mëshirë për të gjitha krijesat”. (21:107).

Po ashtu Muhammedi s.a.s thotë: “Unë u dërgova si mëshirë, jo si mallkim”. (Muslim, Birr, 87)