Hadith qe duhet ditur !

nga jetaaa Sat Sep 26, 2009 4:07 pm

Me emrin e All-llahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshiruesit.

Falënderimet i takojnë All-llahut, Zotit të botëve, të Gjithëfuqishmit, të Gjithëpushtetshmit, të Vetmit që i takon adhurimi.

Bekimet, dëlirësia dhe begatitë e Tij qofshin mbi të Dërguarin e fundit, Muhammedin [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], dhe mbi të gjithë ata që ndjekin dhe pasojnë rrugën e tij, sa të jetë jeta.

Profeti Muhammed [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] na ka thënë që të transmetojmë prej tij qoftë edhe një fjalë!

Mjafton qëllimi dhe ta nisësh me BISMIL-LAH!

Mos lejo që shejtani të fut dyshim në kokën tënde, ta lexosh këtë hadith dhe ta lësh anash, duke të thënë ai i mallkuar që e dërgon pas pak çasteve...

Ëndërr e habitshme e Pejgamberit tonë [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem].

Ky hadith është marrë nga libri i dijetarit Ibn Kaj-jim [radijall-llahu anhu], me titullin “El-Vabilu-Saj- jib”.

Thotë Ibn Kajjimi [radijall-llahu anhu]:

“Ky është hadith madhështor, me pozitë të lartë; duhet çdo musliman ta mësojë përmendësh. Do ta përmendim komplet për shkak të përfitimit që nxjerrim nga ky hadith dhe nevojshmërinë e krijesave për të...

Ky është hadithi i Seid ibn Musej-jibit, nga AbduRrahman ibn Semurah ibn Xhundub, i cili thotë:

“Doli një dite prej ditëve Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], e ne ishim te kopshti i “Suf-fes” në Medine. U ngrit në këmbë e tha:

“Me te vërtetë unë mbrëmë pashë një ëndërr të habitshme.

Pashë një person nga Ummeti (populli) im, të cilit iu prezantua Meleku (Engjëlli) i Vdekjes për t’i marrë shpirtin...

Por i erdhi (në ndihmë) atij Mirësjellja e tij ndaj prindërve, dhe e largoi Melekun e Vdekjes prej tij.

Pashë një person nga Ummeti im që ishte përfshirë nga dënimi i Varrit...

E i vjen (në ndihmë) atij Abdesi që ai kishte marrë, dhe e shpëton atë nga ai dënim.

Pashë një person nga Ummeti im, të cilin e frikësonin shejtanët...

E i vjen (në ndihmë) atij Përmendja e All-llahut dhe ia largon shejtanët prej tij.

Pashë një person nga Ummeti im, të cilin e frikësonin Melekët e Dënimit...

E i vjen (në ndihmë) atij Namazi i tij dhe e shpëton nga duart e tyre.

Pashë një person nga Ummeti im, të cilin etja e kishte përvëluar. Sa herë që përpiqej t’i afrohet ndonjë pellgu me ujë, largohej prej tij dhe pengohej...!

E i vjen (në ndihmë) atij Agjërimi i Ramazanit që ai kishte bërë dhe e gostitin me ujë, sa që ai e shlyen etjen që e kishte kapluar.

Pashë një person nga Ummeti im dhe pashë Pejgamberët të ulur nëpër grupe (mexhlise).. .

Sa bënte ky njeri t’i afrohej ndonjë mexhlisi prej këtyre mexhliseve, largohej prej tyre dhe pengohej...!

E i vjen (në ndihmë) atij Gusuli i marrë nga xhunupllëku, e marrin për dore dhe e ulin pranë meje, mexhlisit tim.

Pashë një person nga Ummeti im, përpara tij kishte errësirë, prapa tij ishte errësirë, nga e djathta e tij ishte errësirë, nga e majta e tij ishte errësirë, sipër tij errësirë, poshtë tij errësirë.

E ai rrinte i shastisur (nuk dinte nga të lëvizte), nga të ikte...

E i vjen (në ndihmë) atij Haxhillëku e Umreja që ai kishte kryer dhe e nxjerrin atë prej errësirës në dritë.

Pashë një person nga Ummeti im, i cili me duart e veta ruhej nga flakët e zjarrta të prushit...

E i vjen (në ndihmë) atij Sadakaja (lëmosha) e dhënë, bëhet pengesë midis tij e zjarrit dhe bëhet mbulesë mbi kokën e tij.

Pashë një person nga Ummeti im, i cili u fliste besimtarëve, por ata nuk i flisnin atij...

E i vjen (në ndihmë) atij Lidhja farefisnore, e u thotë besimtarëve: “O besimtarë! Ky njeri ishte që e ka lidhur farefisin e tij me vizita të ngrohta.”

E i flasin atij besimtarët dhe e takojnë atë, e edhe ai i takon ata.

Pashë një person nga Ummeti im që e frikësonin Zebanijet (melekët e zjarrit)...

E i vjen (në ndihmë) atij Urdhërimi për mirë dhe ndalimi nga e keqja që ai kishte bërë në dynja (në këtë botë) dhe e vendosin te Melekët e mëshirës.

Pashë një person nga Ummeti im, të gjunjëzuar...

Midis tij e Zotit kishte pengesë...

E i vjen (në ndihmë) atij Morali i mirë dhe e merr për dore, dhe e fut ne audiencën e All-llahut!

Pashë një person nga Ummeti im, të cilit Libri i zbret nga e majta e tij...

E i vjen (në ndihmë) atij Frikësimi i tij nga All-llahu dhe e merr Librin dhe e vendos nga ana e djathtë e tij.

Pashë një person nga Ummeti im, të cilit iu pakësua peshorja e punëve të mira...

E i vijnë (në ndihmë) atij fëmijët (pasardhësit e tij) që ai i kishte edukuar mirë (siç duhet) dhe ia rëndojnë peshoren e tij.

Pashë një person nga Ummeti im, i cili qëndronte në këmbë buzë zjarrit të Xhehennemit. ..

E i vjen (në ndihmë) atij përjetimi i frikës së All-llahut (dridhjet e zemrës së tij) dhe e shpëtojnë atë nga ajo gjendje dhe ai vazhdon rrugën për në Xhennet.

Pashë një person nga Ummeti im të hidhet në Zjarr...

E i vjen (në ndihmë) atij Loti që ai kishte derdhur nga frika prej All-llahut dhe e shpëton atë nga Zjarri.

Pashë një person nga Ummeti im që ishte në këmbë të Urës së Siratit...

Dridhej si gjethet e palmës nga stuhia e fortë...

E i vjen (në ndihmë) atij Mendimi i mirë që ai ka pasur për All-llahun dhe ia qetëson dridhjet, e ai vazhdon në qetësi rrugën për në Xhennet.

Pashë një person nga Ummeti im që zvarritej mbi Urën e Siratit. Nganjëherë ecte në këmbë, nganjëherë binte; nganjëherë ecte këmba-dorazi, e nganjëherë kacavirrej.. .

E i vijnë (në ndihmë) atij Salavatet (përshëndetjet dhe lutjet) që ai ka bërë mbi mua dhe e çojnë në këmbë të drejtuar dhe e shpëtojnë atë.

Pashë një person nga Ummeti im që arrin deri tek portat e Xhennetit...

E dyert e tij i mbyllen, pa e lënë atë të futet në Xhennet...!

E i vjen (në ndihmë) atij Dëshmia “La ilahe il-lAll-llah” (Nuk ka zot që meriton të adhurohet me të drejtë, përveç All-llahut), dhe ia hapë dyert dhe ai futet ne Xhnenet.”

E transmeton këtë hadith Hafiz Ebu Musa el-Medenij-j në librin e tij “Tergib fa hisal el-munxhij-jeh ve terhib minel-hilal el-merdij-jeh”, kurse librin e tij e ka ndërtuar në bazë të shpjegimit të këtij hadithi. Dhe ka thënë për këtë hadith: “Ky Hadith është Hasen xhid-den (shumë i mirë). E transmetoi nga Seid ibn Musej-jibi, Amr ibn Azer, Alij ibn Zejd ibn Xhud’an dhe Hilal Ebu Xhebeleh. Ka qenë Shejhu i Islamit, Ibn Tejmij-jeh [radijall-llahu anhu], i cili e madhështonte shumë këtë hadith, e më ka ardhur mua prej tij se ai ka thënë: “Argumentet e vërtetësisë janë të dukshme për këtë hadith.”